Dünyam dört mevsimdi seni, tanıncaya kadar
İlkbahar,yaz,sonbahar,kış olarak
Bişinci bir mevsime tutuldum,ani olarak
Adını hiç mi,hiç koyamayarak.
Şimdi yaz güneşinde üşüyorum sensizlikten
Baharlarda alamıyorum ciçeklerin kokusunu
Kışlar bir başka oldu,duygularıma kadar üşüyorum
Mevsimler senle birliktebeş oldu dünyamda.
Yağmurlar eskisi gibi değil,daha saganak
Duygularım kabardı daha delicesine
Şaştım,donakaldım umutlarımda
Beşinci mevsimin sen olunca.
Tipiler göz kapatıyor bana bundan böyle
Ufuklar bütün karanlıgı ile yükleniyor
Gözlerim söz dinlemiyor kesmiyor ağlamayı
Beşinci mevsimim sen olunca.
Üşümezdim eskiden iliklerime kadar
Rüyalar yok,kabuslar daha yığın bir şekilde
Güneş sanki doğmak istemiyor üzerime
Beşinci mevsimim sen olunca.