Mustafa İleri - Aynalar Ki

Aynalar ki,dost olsaydı
Uzun yıllar gecmesine rağmen
Bakarken kendine
Fark ettirirdi,beni bana
Ama fark etemedim kendimi
Bakarken ona.

Umursamadım kendi yüzümü
Şaçlarımı,gözlerimi
Her tıraş oluşumda karşımdaydı
Aynalar
Görüyordum kendimi
Ama fark etmeden
Hiç uyarmadı bakarken kendine.

Nefretlik,hayatın düşüncelerini
Fark ettirmedi
Düşmanlık yaptı bir gün bana Aynalar kendince.

Beyazlamış saçları,hatta bıyıkları
Sarkan yüzümü,
Çöken şakaklarımı
Çukurlaşan gözlerimi
Nelerin olduğunu belirtmeyen
Düşüncelerimi
Eriyişimi,çöküşümü,kayboluşumu
Ve yıkıklığımı
Bu sensin diyerek,işaret etti.

Beni kendime göstererek
Bir kalleş edası ile
Bu sensin dedi
Dost sandığım
Düşman aynalar.