Mustafa İleri - Akşamlarda

Hüzün dolu bir günün sonunda
Yine oldu akşam
Aydınlıklar kayboldu
Ruhum gibi karardı gün sonu
Göremediğim zamanlar zaten
Karanlıktı gün boyu bana
Yalnızlıklar başlıyor tekrardan
Karanlık olan akşamlarda

Durdur bakalım gönül laftan sözden anlamaz
Boş kadehler gibi bom boş içi
Efkarı başında yığınla san ki dağ gibi Karanlık olan akşamlarda

Sabahı beklemek nasıl bir iştir
İşkenceye dönüşür dakikalar
Uykulara hasret gözlerim
Gecelerin sabaha dönmesini
Sabırsızlıkla bekler

Aydın gün ne çaredir gönüllere
Farkı yok gecelerden ama yinede
Cadde ve sokaklarda görülür insanlar
Avutur misali kendimi arar dururum