Sahil kenarı özlemlerle doluyum bu aralar,
Gözlerim yine bana esmene hasret…
Gel yeter ki, istersen başkalarından bahset!
İstersen de ağza alınmayacak sözler sarf et…
Sözüm sözüne hasret gözüm ise gözüne,
Gel artık, bırak yalanları, dön özüne!
Merak ediyorum kimi zaman…
Bunca soru içinde nasıl ulaşacağız çözüme?
Bir martı kadar özgür hissedemiyorum kendimi,
Kal desem kalır mıydın?
Yoksa yine de ezip geçer miydin beni?
Biliyor musun? Ben sensiz kalmayı bile özledim…
Özlemin öyle derin yaşanıyor ki bu bedende,
Seni sensiz de yaşatabiliyorum gözlerimde,
Senden başkasını çevremde göremiyorum,
İstanbul kimliksiz mi kaldı ne?
Öyle boş ki bu koca kentin sokakları,
Hiçbir sokak sana çıkmıyor…
Özlüyorum artık o bardaktan boşanırcasına yağan yağmurları,
Hiçbir yağmur sensizlik kadar ıslatmıyor…
Tutunacak dal bile bırakmadın bana,
Yılana mı sarılmalıyım senden sonra?
Hayır, kimse canımı yakamaz senin kadar nede olsa…
Gel yeter ki! Üzülürdüm ben senin yerinde olsam…
Kalsan ne olurdu sanki?
Bir sıcak bakışım mı ağır geldi gözlerine?
Seni seviyorum deyişim mi karıştı sözlerine?
Bak hala yüklem oluyorsun öznelerime…
06.04.13
18:00