Gidişini kutluyorum bir damla gözyaşı ile…
Tüm mutlulukları yırttım ardından.
Sevinçleri, mutlulukları, umutları da yaktım senden sonra!
Mutluluk denilen o 8 harfe kör oldu gözlerim…
Hani uzaksın ya bana. Gelmiyorsun, görmüyorsun ya…
Kendimi hapsettim sensizliğe.
Astım kendimi kurduğum cümlelere!
Cümlelerimde boğulur oldum…
Gözyaşlarımla yazıyorum bu sözleri,
Islandı ellerim, hafif titriyor ayrıca,
Ne yazdığımı da bilmiyorum açıkçası.
Sadece kirletiyorum satırları ardından…
Benim ol diye 'Allah Seni Sevdiğine Kavuştursun”; diyen hiçbir dilenciyi boş geçmemiştim oysa…
Kal dedim ardında…
Sadece bu çıkmıştı boğazımdan.
Düğümlemiştin 'elveda” kelimesiyle beni.
Nasıl çözebilirdim ki kendimi?
Sen hiçbir düşüncemi bende bırakmadın.
Hiç değilse fikirlerimi bende bıraksaydın…
Belki unutabilirdim seni;
Hani gözlerimde senle gitmeseydi…
Almasaydın beni benden,
O lanet olasıca ayrılığa giderken!
Dön be güzelim dön…
Vakit daha çok erken!
01.03.13
22.17
Mustafa Hazırcı