Acılara uğramış bir gence rastladım sahil kenarında,
Boğulmuş olmalı, zor atmış kendini kordon boyuna,
Elinde sönmek üzere olan sigarası ve de bir çift yaşlı göz var yanında,
Öyle derin bakıyor ki martıların uçuşuna,
Öyle anlatmak istiyor ki derdini dalgalara,
Sessizliği bağırıyor adeta gökyüzüne…
Üzerinde dünden ve sevdiğinden kalma bir yorgunluk hissi var,
Her hareketinde sitem seziyorum,
Dünya onun değil sanki o dünyanın etrafında dönüyor,
O kadar isteksiz olduğunu anlayabiliyorum…
Ayrılığın şiiri üzerine düşmüş olmalı,
Böylesine bir perişanlık ancak sevdiğinden kopmakla oluşur diye düşündüm kendi kendime…
Düşünceler beynimi tırmalarken kendi derdimi de hatırlamaya başlamıştım.
Ondan farksız değildi benimde sol yanım…
Acıyordu derinden,
Kendimi kendime anlatmak hangi saçmalığın selinden?
Kim kurtulabilir sanki ayrılığın elinden?
16.02.12
04.21
Mustafa Hazırcı