Mustafa Erçin - Zor Yokuş, Yılgın Aşk

Kuşkuyla durmak vardır, gönülsüz gelişlerimde
Tutku ve şehvet kokar nefesim
Hep bir vardiya telaşı bulurum dış görünüşümde
Ve şüpheye ayarlanmıştır sesim...

Yokuşlarda geriler aklım, zorlanır mantık freni
Zincirlenmiş gibi çakılıdır ayaklarım
Unuturmuyum, dudaklarımı süngüleyen o sireni
Firardayken cesaretim, yalnız hislerimle varım...

Tutkular getirir, pişmanlıklar götürürüm geri Özrüm koyu karanlıkları bile inletir
Kulaklarım ayak seslerine ayarlı iki nöbetçi eri
Titrerken dizlerim, öfkeden tir tir...

Yılgın aşk, tık nefes komaktadır beni yokuşta
Düz yollara sürmeliyim artık yüreğimi
Aşk görmediğim yerlerde, belki öteki uçta
Gidiyorum, dingin dizlere bıraktım o zor eğimi...


Mustafa Erçin