Mustafa Erçin - Yollarda Kan Seriliydi O Gün

Kırmızı ışık sevaba uzanan kırmızı halı
Sevgiye yeşil yandı hemşerim... atla arabaya, geç otur
Dur hele, esmer yüzün konuşurken ak
Şehirli ellerimden yumuşak nasırlı ellerin
Üzülme hemşerim bugünler televole, haberler donkoloji...
Sen anlat olanları ben dinlerim
Anladım çocuk hasta, bir avuç toprak nadasta
Elde ne yokken hiç yok kalmış paylaşırız hemşerim anlat
Derdin komşuna dırdır, arandığında uzaklarda Hızır
Kimin eli kimin cebinde kalpsiz masalarda
Ucuz para, tahta insanların elinde konkoloji...
Yeter hemşerim, rengi ağaracak gözlüğümün
Sesim kısılır olmadık zaman, ağlayan kuşlar, aldırma
Bakarsın boynunda çiçek açmıştır çocuğun Ümit aşılamıştır neşter, ter yeşertmiştir belki
Bahara dönmüştür sevimsiz onkoloji...
Çocuk anasıyla otobüse, sen kamyoncuya ördek yolcu
Var git hemşerim Nisan girdi gözüme, yağmurluyum
Büyüdün gözümde sustum
“Güle güle” lafım sonkoloji...
İsyanı hakkı olmayanlar çıkarır başın önüne yine
Dua mı? başımla beraber hemşerim
Yaşam elden ele atılan çürük karpuz
İçi seni, dışı beni hemşerim
Kabuğuna basanın günahı ne?


Mustafa Erçin