Mustafa Erçin - Kuşlara Benzememek

günü ekmek gibi bölelim ortasından
yoksul bacaların dumanları tütsülesin şehri
gözlerin, tavanda iki kardeş örümcek
gezinsinler, unutmuşken ağının üzerimde kaldığını
zamanı, kirpiklerin boyasın
palyaço resimleri çizsin duvarlarına
bana gül, hüznü unut...
köprüleri keselim, su özgürlük demek
havadaki turna, gölde balık
sözünü tut...

şehir, sevincinden ağladı bu gece
kağıt uçaklar, dallarda sırt bezi
şenlik var!
hamam yorgunu kadınlar gibi ağaçlar
derin düşünme canım
kuşlar ıslakken de uçar...

günün gündüz yarısı benim
kuzey rotasında kutba kadar yıldız kovalamışım
yarım uyku saymışım dalgınlığımı
sayıklamak, uykunun canlı hali deme
gülerim, kasıklarım ağrır...
yorgun karşılasam da olur sabahı derim ki, saatin dar bölgesine sıkışmış kum
mevsim çarptı yalanım susturur insanları
düşünce aralarında tamlanır uykum

yer kesilmiş sus...kulakları dışarda, duyarlar
gök, bayram telâşındaki terzi masası
gri delisi bulutlar, dikişe hazır parça kumaş
iplik pazarda, şimşekler getirecek
yirmi pare yıldırım parmaklarımız
aşırmışız ağır makası, suspusken masa
olağan kurdelâsını kesmişiz yaşamın
olağanüstü güzellikler tahta kapının ardında
menteşeler gıcırdamasa...

şehir düşünceli elbet
ıslak yer
çirkin yüzüne tutulmuş kirli ayna
boş ver canım
yorgan yastık bize gerek
kuşlar, gözleri kapalıyken de tüner...


Mustafa Erçin