Mustafa Erçin - Karanlık

Arnavut kaldırımlı sokaklarda
Sırp işkencesi gibi sensiz yürümek
Salaş, kabus evlerin önünde
Adım mı atıyorum yoksa
Topuk seslerimle adını mı sayıklıyorum belirsiz
Ve belirsiz, kalbime vuran sızının şiddeti
Yarışırken kalp ritmim, küskün adımlarımla
Yıldızları karıştırıyordum yalnızlığıma
Üstüne dost köpeklerin hiddeti
Yokluğunda karanlıktır gecenin adı
Üç adımlık sokaklar sanki şehirler arası
Elma deyip çıkıver köşebaşından
Bekliyorum bak, bekliyorum hadi…


Kaç köşe oldu, yalnız döndüğüm Boynuma saydırdım, gidiş dönüşlerimi
Ahhh düşünce, düşüncelerimi dağıtan çukur
Yol boyu paça dostum olan balçık ahhh
Biz mi döşedik yoksa yollara bu taşları
Ne çabuk yürüyor ne çabuk dönüyorum
Sokaklar mı kayıyor, hayalperest miyim
Köpekler tırmalarken kara yüzünü gecenin
Yıldızlarla parlıyor, sokak lambasında sönüyorum
Yokluğunda karanlıktır gecenin adı
Gölge istilasında buğday tarlası
Bir mavi iksir yapıver gözyaşından gülüm
Tadı, tıpkı dudaklarının tadı…


Mustafa Erçin