İsimsiz kadınlardı onlar..
Yoksul sevgilerle avunmuş
Ölü bakışlarda umut toplamışlardı
Güvercin gözleriyle kıt kanaat..
İsimsiz kadınlardı onlar
Kuş tüyü göğüs ummuşlar
İğneli beşiklere koymuşlardı bedenlerini
Eller pençe, omuzlar kırık kanat..
İsimsiz kadınlardı onlar
Sevmeyi öğrendiler..
Kayıpları korku aşk oldu kazançları
İsimlendiler..
“Yeter”diler, “Döndü”düler önce
Yüreklerde “Sevgi”
Gözlerde “Gizem”
Avuçlarda “Gül” oldular..
Mustafa Erçin