Mustafa Ceylan - Kan Ağlar

Bahçıvan bülbülü kovdu kovalı
Bağımda, bahçemde güller kan ağlar.
Ölü evine döndü gönül sarayım
Ah eder, vah eder; diller kan ağlar.

Büktü de boynunu inim inim inler saz
Hüzün dalgasına dönüşünce haz,
Sanki kış mevsimidir, dallarda ayaz
Bülbülsüz yapraklar, dallar kan ağlar.

Ne vardı apansız çekip gidecek?
Bülbül yok işte, kim var ötecek?
Bu acı yüzünden açmıyor çiçek,
Maviler, yeşiller, allar kan ağlar.

Gün gelir, umudun yere dökülür
Gün gelir, göğsünden dikiş sökülür
Gün gelir, senin de boynun bükülür
Ağıt düzer ağzın, diller kan ağlar.