Hasret zincirini boynuma takıp
Ardına bakmadan toz olup gittin.
Öksüz, yetim; beni bende bırakıp
Yorgun gecelere göz olup gittin.
Şimdi mutlu musun gittiğin yerde?
Gayri bundan sonra ömrüm kederde
Akşam gün batarken, sabah seherde
Dostların dilinde söz olup gittin.
Ey alın yazım, ey bahtı karalım!
Ey mahzun duruşlum, bağrı yaralım
Eller gül açarken sen kara çalım
Geçtin mevsim mevsim güz olup gittin.
Türküler söyledin, aktın su gibi
Ceylan vurdun avcı pususu gibi
Hüzün dağlarımın yolcusu gibi
Bastın yüreğime iz olup gittin.