Mustafa Ceylan - Ceylan'ın Haykırışı

Yine duman oturmuş yüce dağın başına
Belli ki derinlerde yine ceylan vurulmuş.
Lânet olsun bu dağın toprağına, taşına
Geçip te karşımıza çığlık çığlık kurulmuş.

Yanacak dua dua, gökler yanacak yine
Bembeyaz kar üstüne yine al kan düşecek
Madalya takılırken kurşunun sahibine
Bir ceylan yüreğini kırk hain bölüşecek.

Geride boynu bükük yavruları kalacak
Çıkacak ocakların kıvrılarak dumanı
Şayet böyle giderse, bu dağı kaldıracak
Gücümü görecekler, görecekler, o anı.

Bu hırs, bu öfke niye; niye ey Tanrı'm niye? Yoksa canım ülkenin, sahibi değil miyiz?
Gelecek nesillere sunduğun bu hediye
Neden bu kadar dertli, bu kadar esrarengiz...

Sabret, sabret diyorsun; bizde sabır mı kaldı?
Çizmesini çekenler, aynı dağda fink atar.
Mucize mi gerekli, deli gönlüm bunaldı?
Hainler dağdan inse, gelir masuma çatar.

Serseri bir silahla dünyamız darma duman
Avcıların hepisi caddelerde bağırır.
İnkâr, isyân ve riyâ; 'off! 'ne kötü bu zaman
Ceylan çığlık çığlığa ATATÜRK'ü çağırır...

23 & 25. Ocak.2007
Antalya