Mustafa Ceylan - Canıma Okudu Bu Şehirler, Bu Şiirler

Canıma okudu bu şiirler, bu şehirler
Şarkılara işledim çağrılarımı
Ve ağrılarıma ağrı kattı küf kokan meyhaneler.
Çare bulmaz, bulamaz Lokman Hekim,
Kırılan aynalarda bir yetim memleketim
Serçe kanadıyla geliyor musun?
Seni sevdiğimi biliyor musun?

Canıma okudu bu şiirler, bu şehirler
Karınca solumasında yıkılası terminaller
Yığınla insan taşır otobüsler, minibüsler
Ama bir tek sen yoksun içlerinde, sen yoksun...
Mektubun geldi okudum, anlamadım
Söyle, söyle bana geliyor musun?
Sensiz yandığımı biliyor musun?

Canıma okudu bu şiirler, bu şehirler
Sabah, selâmsız asık surat yüzler
Akşam, yüzümde yüz arar yüzsüzler
Kulun, kurbanın olayım mıknatısım benim, Çek, çıkar beni buralardan, ne olursun?
Bahar esintileri geçmeden yüreğimden
Kurtar beni, anlıyor musun?
Sensiz yandığımı biliyor musun?

Canıma okudu bu şiirler, bu şehirler
Kırık dökük sözcükler,taş duvar caddeler...
Birinden kan akar, birinden pislik kokar
Adamı günaha sokar, bunlar güzelim!
Şu kara bahtıma oturup, bir güzel ağlıyor musun
Sensiz yandığımı biliyor musun?

Canıma okudu bu şiirler, bu şehirler
Saz desen susmuş, park desen uyumuş
Aslında her ikisi birbirine uymuş,
Benim de yazgım buymuş güzelim
Ağrılarım ondan, çağrılarım sana
Söyle, çabuk söyle, durma öyle!
Ellerinde gül, saçlarında dolunay geliyor musun?
Seni sevdiğimi biliyor musun?