Baht hep gülmez ve o çelik iradeli GÜL Çocuklar herbirimizin birer parçası.......
........(II) ........
Kulağımda nidası
Hep içimde sımsıcak
Gönül bağı kurduğum
Bu çelik iradeden
O GÜL çocuğu yine,
O lüks(!) burağı(!) ile,
Camiîn köşesinde
Nafaka çıkardığı
Bidonun kenarında
Görüverdim bugün de...
Caddeden bir yer kapmış,
Çalışıyordu yine
Gönülden harıl, harıl! ...
Fakat, tam, birden bire
Bir gadaba uğradı,
Ki, dost gönüllerden ırak! ..
Hafakanlı bu halden
İrkilen o GÜL hemen
Bir refleksle doğrulup,
Mahcup, hayretten açık,
Yine `o vakarı` VE
Pak gözlerle bakarak:
Yaklaşıp bineği`ne
Dal olup kalıverdi...
İçimden dedim O`na:
Nolur yavrum öyle kal! ...
Keşke demez olaydım! ...
Öylece DONAKALDI...