Mustafa Benkli - Şefkat

Rabbimin, rahmıyla, mahlukuna bahşetme şefkattir...
İnce bir sevdayla, sevgiliye meyletme şefkattir;
Kimsesiz yavruyla ağlayana rikkat de şefkattir...
Mazlumun gönlüyle hüznü ise imdât ve şefkattir;
Zâlimin zûlmüyle inleyene himmet de şefkattir...
Allahım! Şefkatle, isteyene şavkın; ne şefkattir?


Fâ i lâ tün & müf te î lü & fe i lâ tün & me fâ î lün
(- . - - & - . - . & . . - - & . - - -)

< Vezîn; *Fâilâtün feilâtün mefâîlün* kalıbına *müfteîlü* cümlesinin eklenmesiyle bu şiire mahsus tertip edilmiştir. M.Benkli.)