Mustafa Benkli - Mevlâna'lar Yaşanır

Asırlar geçse bile insanlar hatırlanır
Bir hoş sedâ bırakır ebede bâki kalır
Kimisi hikmet saçar kimisi bir yol açar
Yolundan yürünerek Mevlânâ'lar yaşanır

Bu kabilden ansızın bir his daldı içime
Düşüncelerim girdi hepsi farklı biçime
Bir ara düşledim ki Mevlânâ ışık saçar
Tasarrufuna girip takıldım süzgeçime

Gel her kimsen yine gel tebliğine râm gibi
Olmaya Hakk yoluna şer yolunu kor gibi
Pamuk kılıfa girip nükteyle mayın saçar
Orhan Pamuk misâli konar mürted terkibi

Bu dâvetin murâdı içten kahpelik midir
Kucağına oturup tilkilik etmek midir
Firavun firavunken adaletle yol açar
Türk Yurdu'nda kahpelik Türk'e adâlet midir
Terimizi sömürüp kanımızı içtiğin
Cemaat kılıfında münâfıklık biçtiğin
Vatanımda sana da rahmet Türk'deki vakar
Turnosol oldu sana yüze vurdu hiçliğin

Ve mayanla mayası uyuşan şu dünyâda
Fransa'da İsveç'te ya da aynı furyâda
Bizden de bir-kaç soysuz sanaki kucak açar
Bilesin ki bu şöhret kalacaktır hülyâda

Yemedik de yedirdik giymedik de giydirdik
Bu mertliği ezelde dinimizden sindirdik
Ne var ki sırf isminde bu din mürtede batar
Yetti bu sabrı artık gerdirdik de gerdirdik

Hak bu ki bu ülkede dinimizle yaşanır
Dinimize düşmanlar boşuna telâşlanır
Allah yaratmış diye yine de kucak açar
Bu Vatan evlâdında Mevlânâ'lar yaşanır