Mustafa Benkli - Istanbul'da Istanbul

***Resim bir varlığın cansız fiziğini renkli veya renksiz çizerek veya kopyalayarak tabetmektir; san'atkârı onda ruh da ifade edebilir...

Şiir fiziği, ruhu, canı, canlılığı, hareketi, rengiyle, tadıyla, tuzuyla hülyâ, müşâhede ve mânâ hayatiyetinde onu içe indirecek kelimelerde neşv-ü nemâ ettirerek sözde, ifadede resmetmektir...

Her şey resmedilebilir ama Istanbul başka...

Istanbul'da lâhutî bir cihet var. O'nu Cenâb-ı Hakkın; kâinatı yüzü suyu hürmetine yaratıp, Habibim diye ismini İsmi ile kaydettiği sevgili Nebî'i methetmiş... Nasıl ki o Resul'ü resmetmek hakkıyla mümkün değilse, bu sır cihetiyle Istanbul'u resmetmek de belki şurdan-burdan fotoğraflamak gibi olabilir... Yoksa bir şiirin hacmine sığdırmak ne mümkün... Ya bir roman yazıp, kelimeleri alt-alta şiir formatında sıralayacaksınız, ya da, size verilen kelime hacmi içerisinde kalıp o kadarıyla iktifa edeceksiniz... Ben bu hale kendimi baştan mahkûm hissettim...

Her gönülde bir Istanbul olup, Istanbul'da bütün gönüller yer bulduğu; kendisi Marmara'nın, Boğaz'ın sularından, güneşin ışıdığı konakların, sarayların camlarından içeri daldığı aynalardan tekrar camlara, sulara çeşit, çeşit birbirinden güzel semt, yapı, veçhe ve manzaralarla envaî güzellikleriyle akseden Istanbul'da Istanbul kere Istanbul'un hepsi birbirinden güzel, her semt de, her semtten güzelse, o zaman, ''Istanbul Istanbul'da Istanbul'dan da güzel'' demek geldi içimden ve şiirin adı ''Istanbul'da Istanbul'' oldu! ***

Istanbul Istanbul'da Istanbul'dan da güzel
Bir haliyle lâhutî bir haliyle lem-yezel

Hadisî müjde ile bize emanet şehir
Kendisi Şehr-i Aziz bağrında Aziz Nehir

Boğaz'da İki Yaka temeli Yedi Tepe
Şimdi tepeler artık belki oldu kırk tepe

Sultanahmet ilk tepe Pendik'te Tavşan Tepe
Fikirtepe Gültepe Setüstü de bir tepe

Sahillerle tepeler Aziz Şehre mertebe
Yeter ki kullanmasak yerleşip tepe-tepe

Bindokuzyüzellibeş benim milâdım Şehir
Zağgi'mden yüksek tahsil için muradım Şehir

Haydarpaşa son durak vapursa ilk bineğim
Istanbul'a dair ilk hatıram diyeceğim

Ya gemiyle kol atan o kuşların ahengi
O kuşlar martılarmış edindiğim ilk bilgi

Değil Anadolu'ma Cihan'a medeniyet
Neşretmiş asırlarca şahittir beşeriyet

Havası ilham verir coğrafyası coşturur
Asâr-ı atikası tarih dolu bir gurur

Vakarı Istanbul'un veçhesinden okunur
Hatırasına zede ciğerime dokunur

Zeminler derin-derin medeniyet gizlemiş
Sahiller engin-engin gemileri gözlemiş

Kızkulesi Kıztaşı efsane hatırası
Ayasofya Fetihle bir ecdat muhtırası

Bu şehirde yaşamak vecdî bir gönül ister
Hatırası emanet mukaddes zemin yer-yer

Camiler kubbe-kubbe şehrin İslâm mührüdür
Çeşmeler sebil-sebil Türk'ün vakıf ruhudur

Istanbul'u resmetmek lâzım mânâ diliyle
Kur'andan mânâlanmış Istanbul Türkçesi'yle

Hüdâî Hazretleri Yûşâ Hazretleriyle
Yahya Efendi'nin de ruhanî cihetiyle

Boğazın karşılıklı her iki yakasında
Şehrin emniyetidir mânâ tabakasında

Tarihin öncesinden süregelen mânâda
Nice emanetler var mânevî manzarada

Zeyrek'te zevk-i selîm mânâ madde bütünü
Patrikhane Fener'de korur mânâ büstünü

Eyüp Sultan neşretmiş mânevî iklimini
Cibâlî Balat'a dek semte vermiş ismini

Sümbülzâde Nebî'in hatırasıyla dimdik
Uğrarım zaman-zaman uzak olsa da Pendik

Erbâbının ciltlerle eserinde kök salan
Saygıyla söz ettiğim beni aşar bu alan

Istanbul her cihetle yaşanır canlı lezîz
Boğaz bir başka âlem bir adı Nehr-i Aziz

Neresinden bakarsan şiir olan bu şehir
Kabiliyetim yokken beni de etti şair

Kâh Boğaz'da kayıkta kürek çektim çağladım
Kâh Haliç kenarında için-için ağladım

Yüreğini hoplatıp dilletip konuşturur
Ağlatır da dindirir huzura kavuşturur

Semt-semt salar insana binbir hülyâ farklıca
Hülyâlı sabahların ülkesidir Kanlıca

Dünyaları sîneye toplayan bir Çamlıca
Seyreyletir Boğaz'ı bir uçtan öbür uca

Geçmişin tedâisi hüzün vermiyor bize
O güzellikler bugün ümittir gönlümüze
Altın Boynuz'u bugün gümüşe çevrilse de
Hep arz-ı endâm eder yeni bir elbisede

Cetvel-i sîm bildiğin Kâğıthâne deresi
Bugün çağlamasa da açılmış penceresi

Asırlardan derlenmiş bir terkip ve bir vakar
Kalmasını bilen ruh hâlâ bugüne kadar

Istanbul Istanbul'dur O hep başımıza taç
Toku onda sermesttir yoksulunca ihtiyaç

Bu yönünü düzenler biyolojik olgular
Kültürüne meftûnum bende büyük hakkı var

Küllüğünün yerinde şimdi yeller de esse
Çınaraltı yine de ilhâm verir o hisse

Kadıköy hattındaki gece onbir vapuru
Kültür hamûlesiyle İstanbul'un gururu

Tarihî zevâtıyla bir ulvî mektep idi
Bu kültürle beslenmek ne ulvî edep idi

Sonunda biri kalan Hamidîye ismiyle
Yandan çarklı vapurdu edindiğim bilgiyle

Istanbul Istanbul'un Türkçesi kadar güzel
Şarkılarda yaşanmış ağıtı olmuş gazel

Taşına Acem mülkü fedâda nezîr şehir
Lâl olanın dilini çözmede nâzır şehir

Gerek aşkla meşk eden gerek talihe küsen
Nice gönül ehline âlem-i ab eyleten

Gâhî iç isyanlarla ağız tadı bozdurup
Gâh Leb-i Deryasında sahilhâne kurdurup

En apaş çevrede de asaletle ebedî
Der-saâdet'in mesut insanında edebî

Miras devraldığımız füsûn şehir Istanbul
Seninle efsunludur seni tadan her bir kul

Beyefendiyle Türk'sün Hanfendiyle Osmanlı
Sen bir ilâhî sırsın Rabbimden anlı şanlı

Sen Rabbin san'atıyla şaheserliğin gibi
Her şeyin ve herkesin sende tüten terkibi

Kimisi balkonunda kederini demleyip
Kimisi gözü yumuk Istanbul'u dinleyip

Kimi ruhu eritip kalıpta dondurulmuş
Sonra Istanbul diye toprağa kondurulmuş

Kimisi her şeyini senden yadigâr bilen
Istanbul tiryâkisi mecnunlarla dolu sen

Tatlı su frenkleri kılavuzluk ederken
Mehtâbı incitmeyen o ince ruhlu erkân

Havasını tadarak o günün Haliç'inin
Coşardı mehtabında canım Boğaziçi'nin

Kimi mehtaba çıkar her gece Heybeli'de
Kimi göz yaşı dinmez gezerdi yalnız Dil'de

Gül şehri gül Istanbul gönüllerde destânsın
Lâle devri yaşamış şûh ruhunla mestânsın

Bu gün de Millet senin emrine âmâdedir
Vatanına hizmette yine de en öndedir

Umutsuz olmak muhal Istanbul için mutlak
Güzel tecelliler hep var olacak muhakkak

Sen artık konferanslar sempozyumlar şehrisin
Kültür diyaloğunun çağlayan bir nehrisin

Sekizler olgusunun yerleştiği baş şehir
İslâm konferansının miftâhı mümtâz şehir

Avrupa'dan Asya'ya gönül rabıtasıyla
Kültürden fuarlara zemin haritasıyla

Tüp Geçidi'ne antak Frenk ve Japon'uyla
Dünya raptedilecek sana Demiryolu'yla

Yirmibirinci asrın madde mesâbesinde
Ruh ve madde terkibi kemâl hendesesinde


Istanbul ah Istanbul her şeyin bana makbul
Ya Zağgi'me at ya da toprağım ol Istanbul
Ve aziz Milletimde ebedî kal Istanbul!

Pendik, 17.04.06