Paraya bir değer veren kişiye
Dostlar sorar durur: Bu sevgin niye?
- Değersize muhtaç olmayım diye!
Bu söz ordan kaldı bana hediye.
Baktım her dost denen dost değil gibi!
Nice dost var dostun tipik garibi;
Para dostuna dost dendiği gibi,
Paradoks yapmış bu sözün sahibi.
Bir şeyi harcayan; dost olur mu hiç?
O şeyi hep sana, sen menfaat biç;
O şeyin, sana dost oluşu hariç,
Senden o şeye dost olunur mu hiç?
Dostlar dostlarına ses çıkarmazlar.
Bunu anlayamaz ki o aymazlar;
Sömürürler bire, hiç de doymazlar,
Kendileri yere göğe sığmazlar!
Neticede bir kaç metre arsası
Varlığının Dünya'daki parsası;
Ahirette yok bunun piyasası.
Kalan dostlaradır O'nun tasası.