Yine hükmetti gönlüm, dedi ki, ben er olaydım;
Ravzâyı Mutahhâra Yolu`nda Kıtmîr olaydım!
Makam-ı Müntehâ`da Nebî-i İmâm-ı zîşân
Sağında salâttaki ilk cemmaaten olaydım!
Yanında da o sâdık, O, Ebûbekir-i zîşân;
Mânayla, maddede tek, ruh olup huzura koşan,
Kalbiyle tek bir olup, gönlünde zikr ile coşan
Mevlâya kalbi açık, Rabıtalı er olaydım!
Et ile tırnaktan da, öte, vuslata erişmiş,
Mânayla, maddede de, tek bir olmuş ve erimiş,
Birisi o ten kalbi, biri aşk ile doluşan,
Gönülü aşkla yanan, O çift kalpli er olaydım!
Çift kalpli bam başka şey, iki kalpli ise başka,
Gönlümde, bu çift kalple meftunu olduğum aşka
Ruhunda gönül kalbi, kafesinde pır pır coşan
Aşkıyla Rabbe eren, çift kalpli er ben olaydım!