Mustafa Benkli - Benim Nümuneler'im

Bak-gör 'HASTANE' levhâsı
Bir de 'HASTA-NE' furyâsı

'Özel'de hasta 'para'dır
'Devlet'te hasta 'parya'dır

Bakmayın siz o 'özel'e
Boşuna onu bezele

Ben Devlet'ime tabiyim
Devlette benim 'tabib'im

NÜMUNE'lere bir bakın
Dışına bakmayın sakın

Bir pet alacak gücü yok
Bu yüzden ofur tofur çok

Orda da özel oda var
Orda kalır KODAMAN'lar

O iş geçse de hayıra
Mevlâm onları kayıra

Hasta keyfine diyen yok
Elzem diyetten yiyen yok

Çilingir sofra kurulur
Doktorlar da buyurulur

Ucunda ölüm de olsa
Evlâ zengine bu borsa

Gariban haliyse ayan
Mevlâmdır O'nu kayıran

Fakire burada naz yok
Herkesin karnı yarı tok

Lâkin doktorluk izzeti
Fakirde verir lezzeti

Personel itse kalksa da
Mutlak 'doktorluk' ortada

Tıp her ne derse o olur Hastaya tam sansür konur

Gözü yaşına bakmazlar
Dozunda hata yapmazlar

Denerler elzem ilâcı
Ne meyhor derler ne hacı

Tazyîke kadar giderler
Garîbânı ey ederler

Arada olsa da kaçak
Fakire ölmek de yasak

Ger ecel gelmeye göre
Ve tepki vermeye yöre

Düştün de çıktın mı şayet
Korku yok ilâ-nihâyet

Her ne kadar bu bir sırsa
Hasta da bilmez nasılsa

Sanar ki tazyike inat
Diş sıktım der buldum sihhat

Olsun her neyse hikmeti
Biline DEVLET kıymeti

Azizdir NÜMUNE'lerim
Benim HASTAHANE'lerim

DEVLET arkasında dursa
KODAMAN'lar da baş vursa

Şevk verseler personele
Ve baktırmasalar ele

Bak ki bu azîz Millet'e
Ve de bütün memlekete

Ne büyük nîmet ve devlet
DEVLET'ten gelen asâlet!

Kozyatağı; 05.04.07; Bir *Özel*'de *refakat tefekkürü*'nde