Mustafa Aslan - Bazen Yalnız Kalır İnsan

Bazen yalniz kalir insan,
Ben neden hergün yalnizim,
Bumudur benim alinyazim,
Sevmekte yoktur benim sansim.

Bagirmak, haykirmak istedim,
Sevdami zaman zaman gizledim,
Onu herzaman gizlice izledim,
Sevdigimi anladim, sevgimi çözemedim.

Sevgiler bir gül gibidir,
Özlem ölüm gibidir,
Ben seni ölesiye sevdim,
Sense beni özleminle öldürdün.

Bazen yalniz kalir insan,
Insanlar aslinda yari seytan,
Aldiris etmez yasantilara, Son noktaya gelen hayatlara.

Sevmistim, sevginin ötesinde,
Görmüstüm seni yalnizligin gölgesinde,
Bana vurmustun bir evin kösesinde,
Birde bana söylemistin, kalbin kalbimde diye.

Birakip gittin neden,
Biraktin arkanda ölü bir beden,
Geri dön desem dönermisin,
Eskisi gibi sende beni seversmisin.
Yalnizligimin içine girip,
Sende yalnizligi çekermisin.


Tarih Ve Saati:31&10&2004 13:46

(Dertli Şair)