Mustafa Aslan (Dertli Şair) - Sensizlik

Sensizlik bir ölüm biliyormusun,
En büyük acilardan biri,
Seninle olup, seninle yasamak varken,
Sensiz olup sensiz ölüyorum.

Düsüncelerimden çikmiyorsun,
Beni bir türlü anlamiyorsun.
Seni nasil sevdigimi,
Sensiz yapamayacagimi,
Anlamiyorsun hemde hiç.

Sensiz gecen yillarim sessiz,
Kalbimde yanan bir ates,
Sirtimdan vurdu senin gibi bir kalles.

Ölümü düsündüm sensiz gecelerde,
Derdimi anlatamadim kimseye,
Kendimi verdim siirlerime,
Bagirarak sarki söyler,
Duygularimi bir kadiga yazarak,
Derdimi anlatmak istedim herkeze.

Beni dinleyen olmadi,
Artik dayanacak gücüm kalmadi, Beni bütün acilar sardi,
Dört duvar arasi kalmis gibi,
Acilarimla yalniz kaldim.

Acimadan terk ettin beni,
Oysa çok sevmistim seni.
Simdi yoksun yanimda,
Ölüme biraktin beni sonunda.

Hani bana söylemistin ayrilmayacaktik,
Hani hep beraber olacaktik,
Simdi gözlerim sensiz agliyor,
Bir türlü gülmüyor.

Elimden tutup o gezdigimiz günler,
Basini göysüme yaslayip uyuyusun,
Hiç aklimdan çikmiyor.
O günleri unutmak kolay degil,
Yasadiklarimizi nasil unuturuz,
Simdi daha iyi anladimki,
Sensizlik bir ölüm gibiymis.


Tarih Ve Saati: 28&06&2004 12:30