Mustafa Aslan (Dertli Şair) - Ardına Bakmadan Giderken

Biz kendi degerlerimizi kaybettik yasarken,
Bir orduyu kaybettik sevda için savasirken,
Gözüm yalniz ondaydi, gizlice sevisirken,
Ben bitmistim, o ardina bakmadan giderken.

Bir yalanmis söylenenler, degerini yeni anladim,
Koklamistim gecelerce kokusunu, kalbimde sakladim,
Tam derken en sonunda mutlulugu yakaladim,
Ben bitmistim, o ardina bakmadan giderken.

Sanmistimki, benim olacak ve benimle kalacak,
Kurmustumki bir rüya hep bir yuva olacak,
Bilmiyordum o rüya ihanetlerle yanacak,
Ben bitmistim, o ardina bakmadan giderken.

Son bir söz bekledim, söyler diye gitmeden,
Ihanet etmez sanmistim, baskasini sevmeden,
Terk etmez sanmistim, beni mezara gömmeden,
Ben bitmistim, o ardina bakmadan giderken.
Yoklugunu hissettim günlerce, hep göz yasi vardi,
Evet o giden, beni öldüren, canimdan sevdigim yardi,
Görüyorsunuz, evet gözümden akan yas degil, kandi,
Ben bitmistim, o ardina bakmadan giderken.

Düsüncelerimde olmayacak sanmistim, yanilmisim,
Inanamadim, oysa ben bir rüyaya dalmisim,
Melek sandigim seytanmis, uyanamamisim,
Ben bitmistim, o ardina bakmadan giderken.

Ben bitmistim, o ardina bakmadan giderken,
Ölecegimi biliyordum onu deli gibi severken,
Ben bitmistim, o ardina bakmadan giderken,
Bende küstüm, sirtim ona dönük yasarken.


05-02-2007 22:39