Nereden geldim nereye gideceğim
Diye sordum durdum
Bir ümid-i aşk delisiyim
Allahım aman dileme çünkü ben
Eserinin esiriyim
Dünyada yok mu idi ki bir eşin
Yalnızlıklar içinde gezinirken
Oysa nerede hata etmişim
Yolumu bulamadım yıllarca ben
Eserinin esiriyim
Kelimeler bile anlatamazdı onu
Kalemler bile yazamazdı onu
Dest-i Mustafa da bırakınca onu
Ne divane biriyim ben
Eserinin esiriyim
Yalnızlık sana mahsus
Bana ise artık yeter
Bitsin artık bu mahpus
Ayrılık ölümden beter
Ya Rab, eserinin esiriyim