Mustafa Alperen Taş - Çanakkale Geçilemez

Besmeleyle çıktık yola,
Dostlarımla hep kol kola,
Sebdülbahir'den bir seda,
Gazanız mübarek ola.

Bir yiğitlik nişanesi,
Türk'ün en son efsanesi,
Arıburnu, Kilitbahir,
Ülkemin Çanakkalesi.

Bahar sabahı şahlandık,
Beyaz kefenle uyandık,
İki yüz elli üç bin şehitle,
Gelibolu'da toplandık.

Kol, kafa ve bazen ceset,
Gökteki lime lime et,
Kadınında erkeğinde,
Vardır büyük samimiyet.

Çanakkale bir destandır,
Aşkımızı anlatandır,
Bu vatan topraklarının,
Kalbinin attığı andır.
On sekiz mart anlatılmaz,
Yerlere göklere sığmaz,
Bunca şüheda ardından,
Düşman bir daha uğramaz.

Vatan aşkıyla ölen sen,
Zamanı durduransın sen,
Bütün millet hep seninle,
Uğrunda öleceğim ben.

Son kalemdir Çanakkale'm,
Kan ile yazan bu kalem,
Son burç mudur bilemem ama
Etten duvar olan kalem.

Seyit Onbaşı bilir mi?
Çağırsam geri gelir mi?
Tüm düşmanım duysun beni;
Çanakkale verilir mi?

Şüheda hiç ezilemez,
Ne savaştır bilinemez,
Kim ne derse desin ama
Çanakkale geçilemez.