Olmaz adamların beyliğinde anılacak bu toyun,
Hala içimizde gezmekte olan adi bir soysuzun,
Ayrılmakta olan sonsuz Ötüken'den bak yolumuzun,
Bittiği yer amansız sarp geçitli Anadolu'muzun…
Ve ak tolgalı beyler yürüyerek aştık bu yolları,
Afşinler, Börüler, Aybarslar da eldeki kılıçları,
Cihana barış gelsin diye kolları sıvamışlardı,
Otağdaki bu beye itimat çare olarak kaldı…
Bir bey gelmekte ki kut almış obadan, kanlı meydandan,
Kılıç sadece kuşanılmamış, çıkarılmış kınından,
Zaten oklar bile fırlamıştı kemankeşin yayından,
Ağrısı da yoktu sanki kemiğe dayanan bıçaktan...