Birşeyler vardı
tutsak düştü rast gitmeyişe
yağmur küstü çöle
akrepler bozdu intiharlık geleneği
bulanmadı berraklığı andının
Geldim işte
başkasına aitliğin reddinden
fırtınalarımız ikizdi
inkar ettik farklılıklarımızı
yalınlığının kuytuluğunda kendimi unuttum
Rüzgar çiçek açtı
kadife yumuşaklığı tebessümünde
adım varsa
miladımın kavşakları sende
dağlar kıskansın
gücensin gücenen
güvenimsin
yalınlığının kuytuluğunda kendimi unuttum
Sular bile serinliğine sarıldığında
cehennemin rahlesinden alırsın erincin tohumunu
perçeminde dağıldı lacivert karanlık
dokuduğum ışık hüzmeleridir
Her şey geleceğine koşuyor
pervasız fahişedir yalanlar
çelik gölgen koruyor beni
özünün mozaiğinde sabır taşları
Rüzgar çiçek açtı
kadife yumuşaklığı tebessümünde
adım varsa
miladımın kavşakları sende
dağlar kıskansın
gücensin gücenen
güvenimsin
yalınlığının kuytuluğunda kendimi unuttum
kapılar üstüme kapansın