Müslüm Aslan - İzler Ve Uzaklar

Onlar için konuşmak; dinlemekti. Bir milad dinlenilmeyenlerin izleri şimdi bir efsaneye dönüşüyor...

İç çekerek kaval sesinde
üvey akşamları mendil gibi katlayıp
susmamışsın
sussaydın
saçları ağarırdı suların
başım önümde seni dinlerken
efsaneye dönüşüyor Herekol`ün silüetinde izlerin

Ağırbaşlı dağların şefkatinde
ihtilal alıntıları
katık ettiğin gençliğinin armasıydı
alfabenin ilk harfiyle besteliyorsun uzakları

Tasvirinden sonra görmeye gerek yok
senin diğer yanın uzakları

Sorular barksız kalır ferah sohbetinde
onlarca can için tininde taşıdığın meşaleler
dehşet şahidindir
yalçınlığını içtiğin dağlarla evlendiğinden beri
saçlarını taramayıp kaşık tutmamış ellerin
bütün serseri badireleri
bir `merhaba`yla
közde demlediğin çayla karşılamışsın

Özgürlük!
`hain` diye fişlensen de
kaçmaktı, kaçmaktı başka şiveli ilahilere
sevgi, paylaşmaktı
arkadaşlık, kaygısızca bakmaktı birbirinin gözlerine
bense başım eğik dinliyordum
yüreğime yakın duyabileyim diye

Başım önümde seni dinlerken
efsaneye dönüşüyordu Herekol`ün silüetinde izlerin...

İ
z
l
e
r

ve uzaklar senin diğer yanın...