sen! bu son yağmurda ıslanan nefes!
ayağı kalkıp bir yüzüme baksana.
rüzgarda yorgun, gölgede hüzünlü;
aşkın inleyen şarkısını çalsana.
sonra bir tutam kokusunu getir sevdiğimin.
örgülü saçlarından bir kaç da tel.
akşamın billur matemini sar yarama.
usul usul kanımı emerken ecel.
şimdi sahilde çile doldurmak vardı.
gün çizgisinde yarım teselli aramak...
yazılmak çizilmek gerekirdi sevilenle,
bir o, bir ben, bir de içimdeki sonsuz aşk!
özlemekle başlayan her mısrada,
sanmam adım geçmesin bir gün.
içimde irili ufaklı bir yığın sebeple,
adım adım başlıyor işte bitmez sürgün.
sözden ötesi vardı hep bilinmeyen.
inandım, inandım, inandım.
sen de diyorsun ya arada bir.
bıktım artık, bu benden usandım.