Murat Halıcı - Hiçlik İklimi

Şehrin masumiyeti kaybolmuş
Seni bilmem ama ben yoktum orada
Beni göğe germişti gece
Çivilemişti yıldızlarla
Gölgemi görebildim bir an sadece
Tamam bakma öyle
Biz öldürdük can çekişen masumiyeti
İkimizi de yakacak bu asıllı suçlamalar
Dolunayda kaybolmuş ortadan
Yalancı şahidimizdi oysaki

Yalan olur pişmanım dersem
Sen aktın kanı çoktan çekilmiş damarlarımda
Beni kaale almayan hayat
İlk defa fısıldadı kulaklarıma
Hafakanlarım boğuldu gözbebeklerimde
Ben ki unutmuşken kendimi bile
Cenneti hatırlattın sen bana

Gülüşünde durdurabilsem zamanı
Ellerinle sürsen tenime baharı
Ah!Geri getirebilsek o anı

Sen pişmanmısın yoksa?
Eğer pişmansan
hadi yüreğini ayıkla mısralarımdan
İnan öyle demek istemedim
Bir anlık densizliğimdi sadece
Hedefsiz yolların yorgunu yalnızlığım
Sende yok oldu o gece

Herşeyi unutturdu bana
Gözlerinde yediğim vurgun
Yoğun bakımda hala ruhum
Benliğim kendinden sürgün

Gülüşün doğuyor gözbebeklerimin şafağında
Sende duruyor saatler, buz kesiyor zaman
Ruhumun izdüşümü sensin
Ve zayıflığı gözlerin
Kirpiklerinde uyut beni
En uyutmayan ninnilerle
Ki doyasıya bakabileyim gözlerine

Bak asıl cinayet burada
Odanın içinde salınıyor halâ
bilinç katili kokun
resmindeki dalga dalga saçların
aşırı doz morfin
Buradan ya delirmiş çıkarım
ya da çıkar cesedim