Muhsin Doğru - Ay

Her gün farklı bir ay doğar
Daha güzel bakanlar vardır içinde
Birde acımasız olanlar
Her gece değişir bakışlar

Zalim beyazlık fetheder
Ondandır aya uçmak
Hissederek bakmak tehlikelidir
Üstündeki lekesiyle tehdit eder

Ben onun kölesi
Ama tehlikedeyiz hepimiz
Anlamı yok kaçışın
Ağlatır ölümden önce
Tutulmasıdır acımız
Eğer bakarsam ona
Yaşarken tattırır ölümü
Ay ışığı insan kanı
Çok kan dökülür geceleri

Yorgun düşlerim neşeli
Hayır yavaşça çıkıyor semaya
Işığı vurunca duvarlara
Anlarım yine o geldi

Ayaklarım ellerim üşüyor
Parmaklarım gölgelere gidiyor
Uzanıyor uzaktan gözlere
Aklıma hep ışıltısı geliyor