Muhsin Doğru - Alaca

Alaca ve kararsızım gitsem mi kalsam mı
Karşı tarafın kurbanları durup dinlenir
Korku dolu ve sanki gerçekmişler gibi
Çok masal var bu dünyada bilinmek istenir

Tüm kelimelerimi aldı diye suçladım zamanı
Gittikçe daha az konuşur oldum suspusum
İsyan eder Güneşim ufkuma ve açar aklımı
Ben ve bana ait olan her şeyle yokmuşum

Atlıyorum düşünceden duyguya sonra hep hiçliğe
Gölgeden gölgeye sayfadan sayfaya ve bir sona
Duyuyorum içimdeki sesi bugün dönmüş bir deliye
Çok geciktim biliyorum hiç gidemedim bir yola