Muhlis Şutanrıkulu - Kayıp

hükümsüzdür
ben dostlarımı
kayıp ettim
sevği denizinde
içinde sevğilerim
umutlarım acılarım
yaşanaçak
günlerim vardı
kayp etim
benliğimi özüm
yare söyleneçek
sözümü
kayıp ettim
evimi yuvamı
yaşama gayemi
yaşama gayemi
ama bir şeyimi
kayıp etmedim
insanlığımı
kendimi