Muhlis Şutanrıkulu - Aşçı

bu şiirde arkadaşım ibişe
her zaman güler saçar neşe
kaç zamandır fırca vurmaz dişe
aşçıların kralısın sen ibiş

herkesin arabası var sen isen yaya
soğanları soydurursun nimet baya
demir attın sen kızların masaya
açıları çoçuğu aşcı ibiş

gönlün var isem açıkca söğle
siğaraya saldırırsın her öğle
bir günde masaya gelde gülle
şansını denemiş olursun ibiş

çok yamandır kapıda şabanın fino
güzel oyun oynardı kofik bino
bize çay verirsin melteme capicino
ne şeysin sen ulan aşcı

hep olumsuz çıkmış senin falın
bir karıştır baksana saçın sakalın
elliye geldin ne olacak senin halın
açıların çocuğo oldun aşcı

kendini etmişsin gardaşına feda
yemeğin ise hazır dondurulmuş gıda sana bundan sonra değmez gada
ne olaçak senin halin aşçı

hiç eksik olmaz sivilcenle yaran
artık beyazlaşıyor oranla buran
ne yapsan beğenmiyor reşitle turan
bilmemki ne olaçak halin aşcı

fazla naz usandırırmış aşığı
hayata silmesin çatalı kaşığı
on dakkikata yıkarsın onca bulaşığı
masaya oturmak için aşcı

duyguların olmüş arzuların hasta
ecel şerbetini çeceksin altın tasta
bakmadığın kız kalmadı trabzon karsta
birinde karar kılamadın aşcı

kötü yazmış senin kaderini yazan
kaymakamı severdi rahmetli zozan
boş mezar bulsan içerisine uzan
ölmüşsün ağlayanın yok aşcı

aklar düşmüş artık sacına
arada gel karış erkeklerin içine
güzel bir pantolon al o kıcına
kendine çeki düzen ver aşcı