Muhammet Hamdullah Doğan - Göznurum

Secde secde yükseltirken beni semâya
Açılır göklerin kapıları mîrâca
Kıyâm edip bağladım elimi huzurda
Tüm eğriliklerimi doğrulttum rükûnda

Kıldıkça namaz, sensin insan kılan beni
Hamken oldurup, sensin umman kılan beni
Kurtuluşsun sen, belâlardan, esaretten
Mahkum eden o dünya debdeberinden

Göznurusun, Sevgililer Sevgilisi'nin
Baştacısın, Nebi'nin yetim ümmetinin
Sensin, dinin sarsılmaz, yıkılmaz direği
Sana yaslanıpta aştık binbir çileyi
Rabbimi övdükçe, Rabbim beni övüyor
Sanki her secdede, Rabbim alnım öpüyor
Öpüldükçe alnım, kaldıramadım başım
Yıka beni, temizle hiç dinme gözyaşım

Esaretlerden kurtuldum, O'na kul oldum
Çok yangınlardan geçtim, secdede kül oldum
Senin uzağında değersiz pula döndüm
Secdenin nûrunda emsalsiz güle döndüm

Huzurunda elim bağlayıp, O'na daldım
Huzurunda belim kırıp, O'na kandım
Huzurunda secde edip, O'na yandım
Kıyâmda, rükûda, secdede O'nu andım