BİTİMDE
Alışkanlıklarımı
nasıl aşılayayım
zamandışı kederli, yıldızlı alana?
Bu ikinci varlıkta yaşayabilecek
hatıralar, yürek denen,
bir şeyin kokusu,
sıradan bir yaşam için yalan.
Sonra da yıldızlar dışında-
sanki başka nerde gezebilirdim?
Yaşardım sahipsiz bir yaşamı.
Yoksun olduğum için,
korkudan tir tir titrerdim,
ve senin albümünde
baş yeri alırdım.
Herkesi görebilirdi:
Düş ile kederin
nasıl çarpıştığını
sessiz gürültünün,
yeraltında patladığını !