Muazzez Uslu Avcı - Bazen Kendine Gider İnsan

bazen kendine gider insan
yalnızlaşır onca kalabalık varken

sen (siz) dir uğultuları şehrin
bir üretim bandından geçermiş gibi
tek tipleşmiş yüzler
kalabalıklar gelir de üstüne
bir sevgi yüzü ararsın gülen
değmez hiç gözler birbirine
yalnızdır insan kendine bile

bazen insan kendine gider
bunca sevgisiz kalabalık varken