Mikail Tatar - Diyemedim

Özlemine daldım, kendimden geçtim
İçimdeki hasrete dur diyemedim
Yar diye kendime ben seni seçtim
Hasretin zincirini kır diyemedim

İstesemde dönmedi sevgim nefrete
Dayanmıyor yüreğim garip hasrete
Belki de düştüm biran gaflete
Gelip de kalbimden vur diyemedim

Bütün herşeyimi sana verdiysem
Ölümü göze alıp seni sevdiysem
Bazı geceler rüyana da girdiysem Şu garip halimi gör diyemedim

Kırılsın aşkıma uzanan eller
Kokunu getirir esen tüm yeller
Sesini duyursun uzanan teller
Ömrünü yoluma ser diyemedim

Aşkımız herkese örnek olsun istedim
Seven gönüllere sevgi dolsun istedim
Mutluluk bizimle kalsın istedim
Yine de gönlünü ver diyemedim
Siirt-31.07.1997