Metin Yaltı - Sevdan Ve Mestan

Denize bakan pencereme
Adalar üzerinden doğarken güneş
Deniz dudaklarının rengindeydi
Aklımda sen, parkta kediler vardı

Ara sıra verdiğim birkaç lokma için
Nasılda minnettar kalırlar bana
Pamuk sürtünür, Kirli hep uzak durur
Mestan'sa atlar kucağıma...
Her sokağa çıkışımda
Doluşur onlarcası etrafıma

Hani nankördü kediler?
Bir parça ekmek için
Nasıl da teşekkür ediyorlar
Ya insanlar?
Hele sen.
Su gibi aziz,
Ekmek gibi mübarek
Benliğimi de katık yaparak
Sevgimi verdim sana
İçtenlikle...
Bir kez gülümsemedin bile

Sahi, sen bilirdin
Hangisi büyük?
Bir koca ömre sığmaz sevdamı?
Yoksa bir parça ekmek mi?

Kedilere yapılan haksızlık mı yoksa?