Metin Yaltı - Onay Almaz Öfke

Bazen insan
Son sayfasına
Geldiğini sanır
Yaşamın

Hatta
Son satıra
Hayıflanır
Şuursuzca
Benliğini sarar korku

Bir kâğıt ezilir parmaklarında
Şekilden şekle girer
Asabi bir pisten kalkan
Uçağa dönüşür
Bir zaman

İşte o anlarda
Sığınılacak en sakin limandır
Sevgi.
Yer yoksa bile yüreğinde Bırakmalı insan
Hayıflanmayı gene de..

Seni seviyorum
Yazmalı dört köşesine
Sonuna gelmeden sayfanın
Görecek o zaman
Görecek birden
Değiştiğini yaşamın

Ve pervasız bir sıkıntıyla
Başı düşer önüne şairin
Canına okuduğu kâğıt kalem
Şiire dönüşür birden
Düşer elinden kalem
Sayfa bitmeden

Bu nedenle
Yaşama karşı hiçbir öfke
Almaz onay.