Metin Yaltı - Küçük Bulut 'çocuklara Öykü'

Su damlasının canı sıkılmış
Hep somurtup dururmuş
Arkadaşlarının kalbini kırar
-Sizi hiç sevmiyorum, dermiş.

Gene böyleyken sıcak bir gün.
Bir düşün gelmiş usuna
Karar vermiş,buhar olmuş
Fırlayıvermiş gökyüzüne..

Uçmuş sevinçle uçmuş
Güneşe yakın uçmuş
Bakmış sağa, bakmış sola
Ayla güneş gülmüş ona.

Daha sonra çok yorulmuş
Derin bir uykuya dalmış
Uyanmış sevinçle kalkmış
Göklerin derinliklerine dalmış.

Tozla dumanla tanışmış
Rüzgarlara karışmış
Fırtına, kar, tipi,yağmur
Her zorluğu anlatmışlar ona bir, bir.

Olsun demiş aldırmamış
Ben böyle yalnızda ederim.
Gökyüzüne hükmederim.
Büyür,bulut olur da gezerim.

Aradan zaman geçmiş
Kimse ona aldırmamış
Küçük damla çok üzülmüş
Nerde yanlış yaptım demiş.

Bilge bulut duymuş bunu
Küçük damlayı içine çekmiş.
Bencilliği gördün işte Sözlerimi iyi dinle

Kayayı delen demiş
Suyun gücü değil
Damlaların sürekliliğidir.
Yalnızlık tanrıya mahsustur.

Paylaştıkça artan tek duygu
Anlamış ki yalnızca sevgi.
Beni de aranıza alın diye.
Bilge bulutlara yalvarmış.


Yüreği sevgi dolu diye
Bilge bulut izin vermiş
Damlacıklar birleşmiş
Çoğalıp bulut olmuş.

Ak bulutcuk göğü gezmiş
İnsanlara gölge etmiş
İnsanlar çok sevmişler onu
Rahmet diye anmışlar

Sıcaklar artıkça artmış
Otlar kuruyup güller solmuş
Toprak çatlamış susuzluktan
insanların yüzü gülmez olmuş

Bizim bulut çok üzülmüş
Herkese yalvarır olmuş
Acımış ona doğa ana
izin vermiş, yağ toprağa...

Küçük bulut sevinçle
Yağmur, yağmur inmiş yere
Toprak içmiş kana kana
Güneşe balkımış doğa...