Metin Yaltı - Korku

Hep bir sebep vardır gülüm.

Sel olup akmak vardı denizlerine
Gül olup açmak vardı yüreğinde
Kuş olup konmak güllerine…

Gökkuşağı gibiydi söylemlerin
Dilek dilemek vardı
Altından geçmek isterken.
Vardı ya…
An meselesiydi Soluğunun soluğumu kesmesi…

Korktum.
Renkleri ezerim diye korktum
Öyle derindiler ki söylediklerin
Boğulurum diye korktum

Gel diyordu yazmadıkların.
İnsanız işte
Sevabımla günahımla
Gelmeye korktum.