Metin Yaltı - İstanbul Sana Benziyordu

Sokağa öylece salınmış
Masum ve güzel yüzü
Toza, toprağa karışmış, kirli
Çocuklar vardır ya, sevimli.
Bağrına basmak geçer içinden
Çekinirsin hani…

Gelinlik giyinmiş İstanbul.
Yer, yer erimiş karları
O kirli yüzlü çocuklar gibi
Çekici, bir o kadar iticiydi…

Hep derdim ya sana
İstanbul'a benziyorsun da
Gülümserdin.
O munis gülüşünle Sen vardın hep aklımda.

Hani akşam haberlerinde
Gölgelenirdi ya yüzün hüzünlenip de
Köpüren bir deniz olurdu ya bakışların
Dalga dalga yükselirken öfken
Güzel olurdun genede
Her şeye rağmen
-Bahane aramaktı benimki -
Sevmeye başlardım hep yeniden.

Kaç gündür karlı İstanbul
Zaman zaman, lapa lapa yağıyor
Yer yer tipiye dönüşüyor kar.
Gene de her haliyle güzel İstanbul
Sana ne çok benziyor….