Değişik bir kadındı
Yüreği sevgiye açtı
Gene de sevmedi kimseyi
Üstelik sevmek paylaşmaktır derdi
Kendine özgüydü
Biraz her kese açıktı
Seveni öyle çoktu ki
Sanırsınız
İstanbul ona aşıktı.
Şiiri sevmişse şairi de severdi
Beni mi yoksa şiirimi mi sevdi?
Sormadım oda söylemedi
Dedim ya
Değişik bir kadındı.
Yaşama gülümseyerek bakardı
En çok yalnızlıktan korkardı
Bazen sık, bazı seyrek arardı
Yaşamı
Hep sevgi üstüne kurardı.
Boyu uzun, endamı çok güzeldi.
Gözlerinin içiyle gülerdi
Anlamazdım. Bazı suskun bakardı
Sorunu neydi?
Ara sıra ağlardı.
Sım sıcak bir dostluğu vardı
Dünü anmaz, yarını düşünmezdi
Günü dolu, dolu yaşamayı severdi
Boş vermişti.
Doğmak hata, yaşamak şaka derdi.
Dedim ya çok değişik bir kadındı.