Metin Yaltı - Ay Aydınlığında

Gün yorgundu
Erkenden çekilince
Ay aydınlığına sığındı gece

Aydınlandı bozkır
Aydınlandı dağlar
Vadiler aydınlandı
Aydınlandı kör kuyular

Ha kar aydınlığı ha ay!
İkisi de benzemez güne
Olmaz olsun böyle aydınlıklar
Ne göz gözü seçer
Ne de dost düşmanını seçer.
Karardıkça kararır
Arkada kalan yanlar
Büyür devasa gölgeler
Büyür dağların doruklarında kayalar
Dağların eteklerinde gölgeler var.

Mehmetim nöbet yerinde vatan bekler

Anası
babası bacısı
Mehmetin canının diğer yarısı
Onu bekler

Göz erimine eriştiler gölgeler
Mehmet nöbet yerinde
Pusu kumuş Mehmetime gölgeler
ah yiğidim
ah aslanım
ah Mehmetim
Ne var,neyin var, senin aklında kimler var?

Birden ateşe dönüşünce gölgeler
Mehmetlerim şahadete erdiler
Şimdi o kara topraklarda
On iki kan çiçeği açar.
...ve yüreklerimizde
Kin bürümüş öfkeler yaşar.



27.10.2007

Metin Yaltı