Metin Yaltı - Aşk Bile Yaralanır

Affeyleyelim ki belki bilmez
Bir sürçen atın boynu kesilmez'


Her kes bildiği halde
Tanığı yok yazdıklarımın
Kızmadım kimseye bu yüzden
Tanrı bile kaçınınca tanıklıktan...

'Umut Tükenmez' dediğimden
Ümitliyim yalnızca sizden
İnanacaksınız bana
Şiire gönül verdiğinizden...

Öğrendimki yaşadıklarımdan
Bozulunca düzeni insanın
Dönüşü bile değişmekte dünyanın
Her şey sorun olur birer birer
Drama dönüşür yaşamın

Dostları terk eder önce
Fareler misali..
Kalır insan bir başına
Kalır yapa yalnız
Gemisi batan kaptan misali...

Anlar ki insan
Sende var olunca
Herkeste de var.
Aranır gene de
Çölde bir yudum su misali...
Yanılgıya düşen bensem
Suçlu olan sistem
Der, düşünür insan.
Acımasız olan sa yaşam.

İyilerle kötüler
Doğrularla yanlışlar
Artılarla eksiler
Karışır birbirine
Kördüğüm misali.

Bu yüzden.
Belki de bu yüzden
Sevdiklerinin bile değişir bakışları
Yüz çevirir hep dost bildikleri
Etrafından eksilmeyen
-Sensiz olmaz diyen herkes
Kaybolurlar birden, serap misali..

Aşk bile yaralanır
Ne yüreğinde çırpıntı
Ne gözlerde bakış kalır.
Gücü tükenir insanın
Yüzünde
Acı bir gülümseme
Ardında.
Bu hüznün şiiri kalır...

10.08.2005 Sadabat

Metin Yaltı