kötü haber kolay yayılır vücuda
sesinin bıraktığı izler
sıradanlık ve yineleme
caydırır beni acıyan bakışların
iyiniyet yetmedi hiçbir zaman
topuk seslerinden yansıyan kararlılık
denge kalmadı yaşamla ölüm arasında
kalmadı acil durumda sarılacak cansimitleri
elimde "unutma beni" çiçekleri
bir şarkı arıyorum anıları canlandıracak
dağbaşı yalnızlıkları, dere kenarı sohbetleri
oysa benim hiç köyüm olmadı
şehirli ve yetimdim senin gözünde
küçümsedin tüm yaptıklarımı
dinlenmeye değer dertlerim yoktu
incir çekirdeğini doldurmaz sıkıntılar
şemsiyeli ve aşırı tedbirli bir zavallı, o kadar
bir anda çıkıverdin hayatımdan
sanki hiç yokmuşum, hiç tanışmamışız
çınlamamış kahkahalarımız dostluğun tadıyla
geceden kalma acı bir tadmışım gibi, unutuverdi