Metin Çalışkan - Mavi - Kırmızı - Siyah

Gözlerinden damlayan sarhoşça ay ışığı,
Bileklerinin derebey dirayetine vurgun.

Ellerinin orta yerine tüneyen ak güvercin,
Yakıyor bendimi üveyikleri ile baştan başa.

Göğsünün yarısında çalan bu esir konçerto da ne?

Hadi dayanamam açık açık sen vur beni renklerimle!!!

-

Çocuk;
Cebinde aykırı,aksak bir şiir
Boğazına kadar kesik göğü boyamak işi-
Dualarının kıyılarına ıssız gemiler vurmuş,
Kamaraları mercan mercan ağlıyor,
Yine de çocuk;
Ufak karıncanın yarına ulaşma sevdasını,
Umut etmekte,
Köşelerini severek tuzlu İstanbul'un,
O is kokan avuçları tozlu köşelerini.

Kadın;
Suretinde dar gün-batımları,
Tutkun
Bir söğütün dudaklarını öperek Kendini kanatmakta
Dönük poyraza sırtı
Ölmekse yaşamına ölmek
Yaşamaksa ölümüne yaşamak diye diye
Sağa sola astığı aşk manifestolarını
Hüzünlü ruj rengi ile mühürlemekte.
Sevda manifestolarının mührü ile doldurmakta,

Adam;
Boynunda orta çağ izleri,
Dali'nin en karamsar tablosuna
Vermiş eğri sırtını
Cigarasının kömürlü haysiyetinde
Zift misali ağıdını tüttürüyor
Acı matem giyili üstü
Şık zehirli bir gidişin son dozunu
Emektar sancılarının damarına enjekte etti
Edecek...

&&

Konçerto susar
Ak güvercin ay ışığında kanar&

Adam siyaha gider
Kadın kırmızıyı kaybeder
Çocuk mai mai onları izler.